Μπρούντζινη προτομή του Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη που βρισκόταν στο Τ.Δ Κούνου δήμου Ανατολικής Μάνης αφαίρεσαν άγνωστοι από τις 19-01-2013. Πρόκειται για προτομή βάρους τουλάχιστον 50 κιλών που βρισκόταν τοποθετημένη σε μαρμάρινο βάθρο και όπως όλα δείχνουν η προτομή έπεσε «θύμα» των επιτήδειων που αφαιρούν πάσης φύσεως μπρούντζινα αντικείμενα προκειμένου να εξάγουν χαλκό και να τον πουλήσουν.
Ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος Δαβάκης;
Κωνσταντίνος Δαβάκης
Ο Κωνσταντίνος Δαβάκης, συνταγματάρχης πεζικού και ήρωας του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940, γεννήθηκε στα Κεχριάνικα της Μάνης το 1897. Ο πατέρας του, ο δάσκαλος Δικαίος, και η μητέρα του Σοφία αποκτούν δέκα παιδιά. Ο μικρός Κωνσταντίνος θα φοιτήσει στο Δημοτικό Σχολείο της Κίττας, με δάσκαλο τον πατέρα του.
Στα δεκαέξι του χρόνια φοιτά στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός πεζικού, την 1η Οκτωβρίου του 1916 και συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου του Παρισιού (γαλλική Σχολή Αρμάτων).
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1914 – 1918)
Διακρίθηκε για την τόλμη και την ανδρεία του στο μακεδονικό μέτωπο (μάχες Σκρα και Δοϊράνης), όμως παράλληλα η υγεία του υπέστη σοβαρή επιδείνωση εξαιτίας της επίδρασης των ασφυξιογόνων αερίων. Το 1918 προβιβάστηκε σε λοχαγό επ' ανδραγαθία.
Μικρασιατική Εκστρατεία (1919 – 1922)
Έλαβε μέρος και στη Μικρασιατική Εκστρατεία όπου το 1921 διακρίθηκε στη μάχη των υψωμάτων του Αλπανός, και τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας.
Η αποστράτευση 1937
Στο διάστημα μεταξύ 1922 και 1937 υπηρέτησε ως επιτελάρχης της 2ης Μεραρχίας και του 1ου Σώματος Στρατού, φοίτησε και δίδαξε σε στρατιωτικές σχολές και συνέγραψε διατριβές για τη στρατιωτική ιστορία και την τακτική των τεθωρακισμένων. Το 1931 πήρε το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Στις 30 Δεκεμβρίου του 1937 και μετά από μεγάλες αναρρωτικές άδειες, αποστρατεύθηκε για λόγους υγείας και τέθηκε σε πολεμική διαθεσιμότητα.
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος – Πίνδος 1940
Όταν, τον Αύγουστο του 1940, συντελέστηκε η μερική επιστράτευση, ο Δαβάκης ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία και τοποθετήθηκε διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου με έδρα το Επταχώριο Πίνδου. Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, οπότε εκδηλώθηκε η ιταλική εισβολή, ο Δαβάκης αντιμετώπισε την 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών ΤΖΟΥΛΙΑ με ένα απόσπασμα 2.000 ανδρών. Η τακτική του ήταν αμυντική, και μάλιστα έκανε υποχρεωτικό ελιγμό, αναμένοντας ενισχύσεις.
Την 1η Νοεμβρίου 1940, οπότε έφτασαν οι ενισχύσεις που περίμενε ο Δαβάκης, οι ελληνικές δυνάμεις έκαναν αντεπίθεση και κύκλωσαν τις ιταλικές, που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Κατά την αντεπίθεση αυτή, ο Δαβάκης τραυματίστηκε στο στήθος. Στον αξιωματικό που τον πλησίασε για να τον περιποιηθεί πρόσταξε, μαζεύοντας όσες δυνάμεις τού 'μεναν ακόμα:
"Άσε με εμένα, πες με πεθαμένο! Και κοίτα να μη σου πάρουν τις θέσεις! Τράβα!"
Ο τραυματισμός και η κλονισμένη υγεία του τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από το μέτωπο. Η νίκη του αποσπάσματος του Δαβάκη είχε αποφασιστική σημασία στην έκβαση του πολέμου. Μάλιστα θεωρήθηκε η πρώτη ήττα του άξονα.
Σύλληψη και θάνατος (Ιανουάριος 1943)
Τον Δεκέμβριο του 1942, και ενώ ακόμα νοσηλευόταν στην Αθήνα, ο Δαβάκης συνελήφθη ως όμηρος από τις ιταλικές αρχές κατοχής, μαζί με πολλούς διακεκριμένους αξιωματικούς, γιατί θεωρήθηκαν ύποπτοι αντιστασιακής δράσης. Οι συλληφθέντες επιβιβάστηκαν στην Πάτρα στο ατμόπλοιο «Cità di Genova» για να μεταφερθούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία.
Το πλοίο αυτό τορπιλίστηκε από συμμαχικό υποβρύχιο και βυθίστηκε στα ανοιχτά των νότιων αλβανικών ακτών, με αποτέλεσμα οι επιβαίνοντες να πνιγούν στα νερά της Αδριατικής. (Ιανουάριος 1943). Το πτώμα του Δαβάκη περισυνελέγη, αναγνωρίστηκε και ετάφη στον Αυλώνα. Μεταπολεμικά τα οστά του διακομίστηκαν και ενταφιάστηκαν στην Αθήνα.
Το όνομά του πήρε θρυλικές διαστάσεις στη λαϊκή ψυχή ως συνισταμένη της ηρωικής αντιμετώπισης των πρώτων ημερών της ιταλικής επίθεσης από τον ελληνικό στρατό του τομέα Ηπείρου.
Ο Συν/χης Δαβάκης ήταν παντρεμένος με την Καλλιόπη Σταρόγιαννη που καταγόταν από τη Μαγούλα Σπάρτης.
Απόδοση τιμών
Μετά τον θάνατό του η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε το αργυρό μετάλλιο της αυτοθυσίας, ενώ στους δήμους Καλλιθέας και Νικαίας υπάρχουν πλατείες με το όνομά του και μια προτομή του. Οδοί, προτομές και ανδριάντες του ήρωα υπάρχουν και στην Ήπειρο.
Επιλογές από τη Βικιπαίδεια
Παραπομπές ↑ An abridged history of the Greek-Italian and Greek-German war, 1940-1941: (land operations). Army History Directorate (Greece). 1997. σελ. 216.↑ Σ. Μελά, "Η δόξα του '40", σελ. 21.↑ Ι. Α. Βερνάρδου: Δαβάκης - Πίνδος, σσ. 341-344, Αθήνα 1946, εκδ. Δημητράκου↑ Μικρός ΡωμηόςΕφημερίδα «Αδούλωτη Μάνη», τεύχος 14.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου